Is het met ingang van 1 januari 2020 makkelijker om een werknemer te ontslaan?

Op 1 januari 2020 is de Wet Arbeidsmarkt in Balans (hierna: WAB) in werking getreden. Hiermee is een nieuwe ontslaggrond geïntroduceerd, de cumulatiegrond. Vaak krijgen wij de vraag of het op basis van deze nieuwe wetgeving makkelijker is om een werknemer te ontslaan. In deze blog geef ik daar een antwoord op.

Voor 1 januari 2020 was ontslag alleen mogelijk als aan één van de strikte gronden uit de wet was voldaan. De gronden voor ontslag betreffen:

  1. Bedrijfseconomische redenen;
  2. Langdurige arbeidsongeschiktheid;
  3. Frequent ziekteverzuim met onaanvaardbare gevolgen;
  4. Disfunctioneren;
  5. Verwijtbaar handelen of nalaten;
  6. Werkweigering wegens een ernstig gewetensbezwaar;
  7. Verstoorde arbeidsverhouding;
  8. Andere omstandigheden, dan hiervoor genoemd, die zodanig zijn dat van de werknemer niet kan worden gevergd de arbeidsovereenkomst te laten voortduren.

Deze gronden stonden allemaal op zichzelf en konden niet worden gecombineerd. In de praktijk leverde dit vaak problemen op. Iedere grond kent een aantal eisen en indien niet aan al deze vereisten voldaan was, dan was er géén geldige grond voor ontslag.

Vanaf 1 januari 2020 is dit veranderd en is de zogenoemde ‘cumulatiegrond’ toegevoegd. Dit betekent kort gezegd dat de gronden met ingang van 1 januari 2020 wél gecombineerd kunnen worden. De cumulatiegrond maakt het bijvoorbeeld mogelijk om een werknemer te ontslaan wegens disfunctioneren in combinatie met een verstoorde arbeidsverhouding. Indien voor disfunctioneren niet aan alle vereisten is voldaan, kan dit samengevoegd wel leiden tot een voldragen ontslaggrond.

Let op! Deze cumulatie geldt niet voor de a-, b- of f-grond. Als niet aan alle vereisten voor het ontslag van een langdurige arbeidsongeschikte werknemer is voldaan, dan kan dit niet worden gerepareerd met de cumulatiegrond, omdat de werknemer bijvoorbeeld ook niet goed functioneert.

Extra vergoeding

De cumulatiegrond kan duurder uitvallen, dan een ontslag op basis van één van de ontslaggronden. Rechters kunnen bij een ontslag op grond van de cumulatiegrond aan de werknemer een extra vergoeding toekennen. Deze vergoeding wordt in aanvulling op de transitievergoeding toegekend. De extra vergoeding bedraagt maximaal 50% van de transitievergoeding. Hoe rechters hier in de praktijk mee omgaan, dat moet nog blijken.

Tot slot

Het lijkt er dus inderdaad op dat het op basis van de nieuwe wetgeving makkelijker is om iemand te ontslaan, maar dat is niet het doel van de WAB. Het doel van de WAB is om de kloof tussen vaste contracten en flexibele contracten kleiner te maken en het voor een werkgever aantrekkelijker te maken om een vast contract aan te bieden.

Heeft u vragen over de cumulatiegrond of ontslag? Neem dan vrijblijvend contact met ons op via info@joostenadvocatuur.nl of via 077-72 01 985.

 

Wilt u meer berichten lezen?